Meegelopen met het Jongerenwerk: een avond vol respect, verbinding en levenslessen
Maandagavond 6 oktober 2025 stonden de voorzitter van Trots Pijnacker-Nootdorp Matthijs Feenstra en ik, fractielid Nathalie de Bruijn, om 19.00 uur klaar voor een werkbezoek bij Tarek en Younes van Gro-up Jongerenwerk in de gemeente Pijnacker-Nootdorp. Zij zetten zich met hart en ziel in voor jongeren van 10 tot 23 jaar uit Pijnacker, Nootdorp en Delfgauw.
We worden met een brede glimlach begroet. Hun open en warme houding valt mij direct op. Met zichtbaar plezier vertellen ze over hun werk, hun missie en de jongeren die we vanavond gaan ontmoeten.
Een eerste ontmoeting in Pijnacker
We stappen in de auto en rijden langs plekken waar jongeren zich vaak verzamelen, of waar meldingen van overlast zijn geweest. De eerste stop is een pleintje in Pijnacker. Daar zitten twee vijftienjarige jongens rustig op een houten bankje. Zodra ze Tarek en Younes zien, lichten hun gezichten op. Er volgen begroetingen met een boks en een knuffel, en ook wij worden vriendelijk ontvangen.
Het respect en vertrouwen tussen hen is meteen voelbaar. De jongens vertellen dat ze hier een paar weken geleden nog problemen hadden: de Politie kreeg klachten over troep en geluidsoverlast. Dankzij gesprekken met Tarek en Younes begrepen ze dat ze er gewoon konden blijven chillen, zolang ze het netjes en rustig hielden.
Die manier van de jongeren benaderen bleek gelijk de juiste. Ze wijzen direct naar een schoon plein en vertellen trots dat ze zelfs de kliko weer hebben teruggezet. Tarek en Younes prijzen hen met een boks en dollen nog wat met de jongens. De sfeer is luchtig, maar de boodschap duidelijk. Wij beloven later op de avond nog eens terug te komen, als de groep wat groter is.
Rust in de wijken, maar alert blijven
We rijden verder door de wijken. Het is opvallend rustig, vertellen Tarek en Younes terwijl ze alle plekken uitvoerig met hun ogen scannen. “Geen avond is hetzelfde,” zegt Younes met een glimlach. In Nootdorp stel ik hun eindeloos veel vragen. Ze werken al vijftien jaar met jongeren in onze gemeente, en dat zie je. Met het grootste gemak stappen ze op jongeren af. Overal worden ze herkend, begroet, gewaardeerd.
Onrust in de Parade
In winkelcentrum De Parade treffen we meerdere groepjes jongeren. Tarek en Younes vertellen dat het na een lange periode van rust, het er helaas weer wat onrustiger aan toe gaat. Burgemeester Björn Lugthart heeft alles op alles gezet om de overlast aan te pakken. Vanavond is dat goed te merken: op bijna elke hoek staat Politie, in uniform of in burger. De komende drie maanden geldt er onder meer een zero-tolerancebeleid en een samenscholingsverbod.
Tarek en Younes spreken de aanwezige jongeren aan, vragen om begrip en respect als de Politie hen wegstuurt. Eén groepje uit Nootdorp vertelt dat ze het jammer vinden dat jongeren uit omliggende dorpen de sfeer verpesten. “De bewoners zien het verschil niet,” zegt een van hen. “Dan worden wij uitgescholden, terwijl wij onze plekken juist netjes houden.” Zijn woorden raken me, want na wat ik vanavond heb gezien en gehoord, geloof ik hem.
Een Politieagent bevestigt desgevraagd dat Jongerenwerkers het verschil maken in de omgang met de lokale jongeren. “Absoluut,” zegt hij. “We merken direct of we met jongeren uit Pijnacker-Nootdorp te maken hebben.” Een prachtig compliment voor Tarek en Younes. Het groepje uit Nootdorp wordt inderdaad uit de Parade weggestuurd nadat ze keurig meewerken met de Politie. Ze vertrokken gelaten maar met begrip voor de situatie.
Jongerenwerk is meer dan ik dacht
Wat ik mij het meest over verwonder, is hoe breed en betekenisvol hun werk eigenlijk is. Ze zijn er niet alleen om overlast te verminderen, maar vooral om jongeren te begeleiden, te motiveren en te verbinden. Als jongeren aangeven dat ze zich vervelen, denken Tarek en Younes direct mee over activiteiten die zij kunnen helpen organiseren. Ook met persoonlijke problemen kunnen ze bij hen terecht. Het vertrouwen dat jongeren in hen stellen, is echt indrukwekkend.
Een volle afsluiting in Pijnacker
Later die avond keren we terug naar het pleintje in Pijnacker. De groep is inmiddels gegroeid: twaalf jongeren lachen, plagen elkaar en genieten zichtbaar van het samenzijn. Ze begroeten ons met open armen en stellen zich keurig voor.
Wanneer ik vraag wat zij graag zouden willen, komt een helder antwoord die ik eigenlijk al wist: een overdekte plek met picknickbanken, waar ze kunnen chillen zonder iemand tot last te zijn. Ze beloven die plek netjes te houden en elkaar aan te spreken bij ongewenst gedrag, en dat menen ze. Ik zie het zelfs gebeuren wanneer iemand Younes een paar keer onderbreekt, wordt zij direct aangesproken door een ander. Prachtig om te zien hoe ze verantwoordelijkheid nemen. Tot slot vertellen ze dat een paal van een speeltoestel kapot is “morgen nemen we een boormachine mee om het te repareren,” klinkt het trots.
Met een warm hart naar huis
Ik voel dat ik trots ben op deze jongeren en de jongerenwerkers. Maar zeker ook op alle disciplines die op de been waren vanavond. En ik neem wijze lessen mee naar huis. In mijn eigen straat in Koningshof ga ik de jongeren waarmee ik in de clinch lig, voortaan benaderen zoals ik Tarek en Younes dat heb zien doen: met respect, begrip, humor en vertrouwen.
Als we afscheid nemen, zeggen Tarek en Younes dat ze de mooiste baan hebben die er bestaat. Na deze avond kan ik niet anders dan hen volmondig gelijk geven.

Meer informatie over gro-up buurtwerk in Pijnacker-Nootdorp: https://www.gro-up.nl/buurtwerk/onze-buurten/pijnacker-nootdorp